Under my umbrella brella ella

Zo het was echt een fantastisch bed, dat hebben ze wel goed gedaan hier. Alleen jammer dat het ontbijt dan weer wat minder, maar ja je moet toch ergens op besparen ;-)
Nadat we alles hebben ingepakt besluiten we om niet naar het strand te gaan waar we gisteren hebben gewandeld, maar om op aanraden van de moeder op het terras gisteren zijn we doorgereden naar St. Augustine. Een klein plaatsje langs de kust.
Met het zoeken naar een parkeerplaats bij het strand hebben we heel veel geluk gehad. We hadden net een heel rondje gereden en wilden eigenlijk verder rijden toen net een groepje mensen naar de auto liepen en weg gingen. Yes, gratis parkeren en ook nog direct aan het strand. Het was een mooi strandje, niet heel breed maar we lagen mooi langs een pier. Het was alleen flink warm, ik denk dat de meter wel bijna de 40 graden aan tikte. We zouden het ook niet lang vol hebben gehouden als niet na tien minuten het stelletje naast ons weg gingen en vroegen of wij hun parasol wilden hebben. Ze gingen vandaag weer weg en konden de parasol niet meenemen. Nou daar zijn we net zo blij mee! Die parasol konden we de komende 1,5 week nog goed gebruiken.
Na een paar keer in zee te zijn geweest, ik vond de golven nog best hoog, Pat uiteraard niet ;-), hebben we de boel weer ingepakt om richting Daytona te rijden, waar een heel bekend autoracetrack ligt. Uiteraard ook van de spelletjes dus Pat wilde daar wel heel graag even naartoe.

Onderweg vloog er nog een blauw plastic ding tegen de auto aan, vloog van een werk pick-up truck af, Pat was boos en ging er achter aan voor een foto van het kenteken. Gelukkig viel het uiteindelijk nog mee en zat er geen deuk in de auto.
Toen we bij de raceway aankwamen bleek dat ze ook tours gaven. Helaas wist Pat dat niet, want nu waren we te laat om nog mee te gaan met een Tour. We hebben nog wel even rond kunnen kijken binnen, helaas kon je daar de racebaan niet zien. Maar Pat heeft nog wel een pet gekocht als souvenier.

Tegen de tijd dat we weer in de auto waren was het 17 uur en we moesten nog een uur rijden naar Orlando. Omdat we smiddags niks hadden gegeten besluiten we om letterlijk de straat over te steken en bij Bahama Breeze te eten. Je kunt er buiten zitten op een groot terras en er zitten veel mensen, dat is altijd een goed teken. 
Omdat Pat rijdt en omdat het happy hour is neem ik een lekkere cocktail. (Pat: Dat zijn er 2 geworden).
Het eten was gewoon uitstekend, ik had een heerlijke salade met veel fruit erin en Pat had een halve kip....Jammie 
Bij aankomst in het hotel in Orlando, waar we trouwens lekker 3 nachtjes blijven slapen, hebben we eerst een halve kilo zand van ons afgespoeld en Pat heeft zich nog flink ingesmeerd met aftersun want die is een beetje verbrand. Zo nu kunnen we lekker schoon naar bedje.