Toeristische plannen weg, sushi erin ;-)

En zo zijn we 6 uur later in Los Angeles geland! We hebben een goeie vlucht gehad. Een klein beetje geslapen en wat films en series gekeken! En ik heb veel gestaan en gerekt in het vliegtuig. Mensen zijn wel heel aardig. Er kwam z'n typische Amerikaanse man met een dikke bierbuik naar me toe om te vragen of het wel goed met me ging, omdat ik zo vaak uit m'n stoel was. Ach en dan klets je even met die man.

Op het vliegveld aangekomen liep ook alles voorspoedig, we hoefden niet door de douane omdat het een interne vlucht is. De koffers lagen ook al op de band. Dus we konden meteen door naar de bus die ons naar de autoverhuur bracht. En daar stond een lekkere lange rij. Dus wij maar even vragen of we achteraan moesten sluiten. Nou we hadden 2 mogelijkheden, of achteraan in de rij gaan staan of bij de automaat zelf alle gegevens invullen. Die keuze was dus snel gemaakt. En daarna konden we de auto ophalen. We lopen richting de parkeerplaats en jullie geloven het niet, maar de Ford Fusion komt net aanrijden en wordt geparkeerd. Pat wist niet hoe snel hij naar de auto moest lopen. Haha
Ja deze wordt het, hij wist het zeker. Nog even naar van die SUV auto's gekeken, maar daar pasten onze koffers niet achterin. En bij de Ford had je echt zeeën van ruimte.

Oke en dan rijden, in een automaat. Voet helemaal links houden, voet helemaal links houden, want je wilt niet met je linker voet per ongeluk op de rem trappen ;-)
En toen konden we weg. Jeetje, wat onwijs druk op de weg zeg, heel LA is één grote file. Wat waren wij blij met onze navi, die echt top werk levert. Na zeker 1 uur gereden te hebben komen we aan in Burbank een mooi deel van LA, zo'n typisch Amerikaans straatje (je kent ze wel uit film en tv, veel te groen gras etc).  We parkeren de auto en lopen achterom, wow wat een gave tuin, mooie boom, een stable (vroeger waren er veel paarden stallen). Deze gebruiken ze nu als buitenkeuken, compleet met koelkast. 

Aan de achterdeur toetsen we de code in om binnen te komen en we staan net met 1 voet binnen of we horen een vrouwenstem, het is Peggy, die ons zowat om de nek vliegt. Meteen lekker aan het kletsen. Ze is echt super aardig. Haar man Thomas komt later binnen en blijkt vroeger Designer /  Art director te zijn geweest, genoeg gespreksstof voor Patrick dus.

Onze kamer is perfect. Het zag er nog beter uit dan op de foto's. En super schoon. We hadden eigenlijk wat toeristische dingen gepland voor die avond, maar we besluiten lopend naar de supermarkt te gaan en daar hebben we sushi en wijn gekocht (en andere dingen zoals whisky en nootjes). En die hebben we lekker in de stable opgegeten, heerlijk! En daarna lekker naar bed.