Muscles and tanga's

Het is onze allerlaatste dag in Amerika. We besluiten om meteen door te gaan naar onze laatste bestemming te gaan! Naar Sandy, waar we een nachtje in haar huis slapen in Playa del Rey vlak bij het vliegveld.
Maar dit doen we niet voordat we naar het huis van Tony rijden van P90x, de held van Patrick. Hij blijkt op 1 km rijden te wonen van waar wij verbleven. 
We hebben het huis gevonden, maar we durfden niet aan te bellen. Dus dan maar een foto van het huis met Patrick ervoor. ;-)

En dan echt door naar Playa del Rey, wat 15 minuten rijden was. Het was nog vroeg dus we wisten helemaal niet of we al terecht konden. Maar de deur werd gelukkig open gedaan en daar stond een klein stevige meid vol met energie, net een Duracell konijntje. Haha
We kregen een hele snelle tour van het huis, want ze was aan het werk. Dus wij zijn maar onze eigen gang gegaan. Alles uit de auto gepakt, auto gecontroleerd of die leeg was. Koffers uitgepakt en opnieuw ingepakt. Vast alles op orde leggen zodat we dat niet op het laatste moment hoeven te doen.

We lopen eerst langs Muscle Beach, meet Boring beach, want er was bijna niemand bezig, en het zag er anders uit dan we dachten. Patrick heeft nog wel lekker wat pull-ups gedaan.

En dan is het tijd om nog lekker even van het zonnetje te genieten op het wel bekende Venice Beach, komt zo uit Baywatch, compleet met live guards, van die rode drijvers en vrouwen met te kleine bikini's en thongs.

De meeuwen waren trouwens echt brutaal en als je niet bij je spullen bent of je eten niet goed hebt opgeborgen dan maken ze zo je spullen open.
Het strand lag verder heerlijk en we zijn nog mooi iets bijgekleurd, maar tegen 15.30 kwam er een windje opzetten en werd het snel minder lekker.

We zijn nog even over de Venice Boardwalk gelopen , maar die viel wat tegen, was een rommelige bende, en naar ons idee voelde het niet heel veilig. En ze vonden Patricks camera maar niets, no filming, zelfs die bekende gast met hoge hoed op rollerblades.
Er was zelfs een winkel waar je "legaal" wiet kon kopen op doktersrecept. Die krijg je al als je niet kunt slapen.

Toen werd het tijd om terug te gaan naar ons laatste verblijf om nogmaals wat spullen om te pakken, we nemen zoveel mee dat we een extra koffertje hebben moeten kopen :) 

'savonds hebben we nog even lekker bij een Italiaan gegeten. En toen werd het tijd in onze Ford Fusion in te leveren :( wat een fijne auto, de beste man vertelde ons dat we er ruim 3000 mijl bij op hebben gezet en dat dat wel aardig wat was, hij was best verbaast. Haha

Maar toen moesten we nog weer terug, de taxichauffeur probeerde ons echt te naaien. 42 dollar voor een ritje van 4 mijl, ik dacht het ook wel. Toen hij hoorde dat we het ritje net zelf nog hadden gereden werd de prijs 27 dollar, nog te veel maar ja je moet toch thuis komen.

We hebben nog een tijdje gekletst over van alles en nog wat met Sandy en een vriend van haar en daarna naar bed voor een kort nachtje...
Om half 6 ging de wekker weer, maar goed ook want onze taxi stond 15 minuten te vroeg al klaar. Dat was opeens haasten, terwijl we eigenlijk alle tijd hadden. Maar ja beter te vroeg dan te laat.
En hier zitten we dan, bij de gate in Los Angeles te wachten tot we kunnen boarden naar Houston om over te stappen naar het vliegtuig naar Amsterdam. 

All good things come to an end...