Misschien straks post uit USA

Na z'n drukke dag gisteren begon onze dag vandaag langzaam. We waren zo laat bij het ontbijt dat het mega druk was. Maar gelukkig konden we nog aan een tafeltje zitten.
Vandaag wilden we naar Kelly Park, een natuurlijk waterpark met een stromende rivier waar je met een band doorheen kunt. Alleen ging het vandaag heel slecht met m'n rug waardoor alles niet helemaal liep zoals gepland was.
We besluiten wel om naar Kelly Park te gaan maar dan om te kijken of we er ook gewoon kunnen zwemmen en lekker picknicken.

In deze omgeving hebben ze erg veel tol poortjes zoals op de route de soleil in Frankrijk. Normaal betaal je dan aan een persoon in een hokje. Maar omdat we even de kluts kwijt waren zijn we verkeert afgeslagen en kwamen we bij een onbemand tol hokje terecht... Zonder munt geld... Dus Patrick gooit er een briefje in... Er staat toch cash .. Werkt niet, shit... En achterruit rijden kan niet, er staat al iemand. Dan maar door rood en parkeren langs de kant. Er gaat meteen een alarm af maar er gebeurd verder niets, de auto achter ons is zo aardig om ons klein geld te geven. Pat zet de auto in z'n achterruit en rijdt terug en gooit het geld erin. Op het bord staat thank you, maar het verkeerslicht blijft op rood. Toch maar verder rijden, we kunnen niks anders,  weer alarm, maar er gebeurd verder gewoon niks en wij weten niet wat we moeten doen, dus dan maar gewoon verder rijden. Kunnen ze mooi lachen op de video want ze filmde het. Wij verwachten een bekeuring te gaan ontvangen, maar we hebben een leuk verhaal ;-)

Kelly park pakte niet goed uit. Het park was vol en we konden er echt niet op, dus dan maar weer 1 uur terug rijden. We gaan dan maar even naar de shoppingmall even rondlopen daar en zo kan ik mooi bijkomen voor morgen, want dan gaan we naar Seaworld. 
Oja hadden we al verteld dat we al bijna een week een melding in de auto hadden dat de olie vervangen moest worden? En dat Pat al 2 keer alamo had gemaild (we gaan hier niet bellen, veel te duur).  Vandaag kregen we eindelijk een mailtje terug toen we in de mall waren, ze hebben hier overal internet. We konden de auto ruilen bij dichtstbijzijnde locatie, vliegveld Orlando. Dat hebben we gedaan en zo rijden we alsnog onze FORD FUSION want in Washington hadden ze niet genoeg auto's :) dus lekker relaxed richting Miami.  

We besluiten om de dag met een etentje af te sluiten, ze hebben hier een leuke keten van restaurants "Bahama breeze" moeten ze ook in Nederland neerzetten, met Amerikaans en Caribisch eten en vaak live muziek. 
Alleen bij deze stond een soort Bill Cozby, hij vond het leuk om zijn Caribische versies van nummers het origineel te laten raden door het publiek en iedere tafel was de sjaak. Dus ook Patrick was de lul, pat zegt make it easy, hij speelt UB40 red red wine, Kat in het bakje zou je denken, Maar toch niet het origineel is van Neil Daimond hij heeft ons erin laten stinken... 
Pat wint alsnog een cd want hij wil de hele zaal zijn cd slijten en moet op het podium komen hahaha
Het eten was wel lekker en de cocktails ook!!! Pat loves his spare ribs!! ;-)